World of Hash Trends

जीवन कसं जगायचं हे कुणालाच कळत नसतं  कारण जीवन म्हणजे नक्की काय हे कुणालाच माहित नसतं  नशीब हे जीवनातून घडवायचं असतं  म्हणून जीवन हे नीट जगायचं असतं... जीवनात सारं काही समवालेलं असतं  कारण जीवनातूनच मनुष्य घडत असतो  जीवनातलं दुःख नशीबाला सांगून  सुखाचा मार्ग शोधायचा असतो... जीवन म्हणजे Life असतं  परंतु Life  is Money असतं  Money is Important असतं  अणि Important म्हणजेच जीवन असतं... जीवनात खूप करण्याजोगं असतं  कारण प्रयत्नानीच फळ मिळत असतं  करण्यासारखं असलं तरी करण्याइतकं सोपं नसतं कारण प्रयत्नाशिवाय जीवन घडत नसतं...

खूप वाटत की कोणीतरी असाव, मनाला जाणणारं ,मनाला ओळखणारं, मनाला समजून घेणारं आणि मनापासून आवडणारं ! गरज भासते कुणाचीतरी, रडताना आवडणाऱ्याची,दुःखात सुख देणाऱ्याची, आणि इच्छाना  वाव देणाऱ्याची ! खुप वाटत मनाला कुणाजवळ तरी मन  मोकळ  करता यावं, अश्रू पुसणारं कोणीतरी असावं,मन ज्याला मानतं असं कोणीतरी असावं ! मैत्रिणीतर भरपूर असतात पण, त्यातली एकच सखी असते,एकच जिव्हाळा असते ! मनालाही वाटतं की कोणीतरी मित्रही असावा, आपल्याला साथ देणारा,मनापासून आवडणारा, मन जाणणारा,मदत करणारा,जिव्हाळा असणारा, मैत्रीचा हात पुढे करणारा ! मावळलेल्या सुर्याचा दिवस तर उजाडलेच, माझ्या रुसलेल्या मनाला हसवणारा कुणीतरी येईलच !

स्वप्नात हरवून जाताना , विसरून गेले स्वतःला ! रडत रडत हसताना , सांगून  गेले मनाला ! मग .. असच जीवन जगताना , समजावत गेले हृदयाला !

खूप वाटत मनापासून ,उंच भरारी घेऊन  पाखरासारख  शांत फिराव ..! मनाला त्या घेऊन,शांत कुठेतरी  रमून जाव ..! दगादगीच्या या जीवनात ,वेळ असतो  तरी कुणाला कुणासाठी ? आयुष्यात मग स्वतःला च , हसवाव लागत केव्हातरी ..! हसत हसत कधी कधी, रडत पण हे मन ..! सुखदुखाच्या या गुंतागुंतीतल, असच असत हे जीवन ..! दूसरयाला रडवल्यावर स्वतः हसण, मात्र सोप असत ..! पण ,दुसरे रडताना त्यांना हसवण , तीतकच अवघड असत ..! जीवनावर बोलताना ,जीवनाबद्दल  सांगण फार सोपं असत ..! पण प्रत्यक्षात हे आयुष्य, जगणच फार अवघड असत ..!

 गावाकडच्या ती हवा , आठवणीत राहून गेली. गेलेल्या त्या दिवसात, थोडी भर घालून गेली। शांत त्या झाडांच्या सावलीत, घालवले होते ते क्षण. लपंडावाच्या त्या आठवणीत रमले होते मन। चांदण्याकडे बघत बघत, स्वप्नात हरवले होते. सकाळची किरणे पडताच, रात्रीपर्यंत खेळले होते। भल्या मोठ्या त्या घोळक्यात, खेलले होते खेळ. घरच्या वाटेवरुन जात जात गेला  होता तो  वेळ। असेच विचार करताना  मग, मागे परत जावेसे वाटले. मोठे जालो आपण म्हणून, एकटेच खूप रडावेसे वाटले।

तुझ्या डोळ्यातल्या त्या प्रेमाने, हळूच हसऱ्या  त्या इशाऱ्याने. प्रेमात घेतलेल्या त्या काळजीने, होते हे असे , आठवणीत मन रडते हे कशाने ....! न बोलत्या त्या शब्दाने, हसता हसता रडणाऱ्या त्या डोळ्याने. नकळतच असे, तुझ्यात मन गुंतते हे कशाने...!

Hi World, Wish you Warm blessings. I have created this blog to update you with my poetry which i used to write in my spare time. Hope you all are going to enjoy our Marathi. Jay Marathi.